آتاچ علی نورالله. آتاچ، علی نورالله (استانبول ۱۸۹۸ـ آنکارا ۱۹۵۷)
شاعر، نویسنده، منتقد و مقاله نویس ترک. در رشتۀ ادبیات دانشگاه استانبول مشغول به تحصیل شد، اما قبل از فارغ التحصیل شدن انصراف داد. زبان فرانسه را نزد خود آموخت. در وزارت بازرگانی کار کرد. در مدارس متعددی درس داد. مدتی نیز در ادارۀ ترجمۀ نخست وزیری به مترجمی اشتغال داشت. ادبیات را با سرودن شعر آغاز کرد. خود را نویسندۀ تجربی می شمارد. طرفدار زبان ترکی ساده و از مخالفان زبان ترکی قدیمی و کلمات غیرترکی دخیل در آن است. ترجمه های وی نشانگر تسلط کامل او به زبان فرانسه و ادبیات غرب است و شاید به خاطر این تسلّط، با قواعد سنّتی نثر ترکی موافق نیست. جملات غیرمتعارف در آثار او فراوان است. از آثارش: آورده های روز؛ دفتر سیاه مشق؛ میان کلام؛ نامه هایی به خواننده ام.
شاعر، نویسنده، منتقد و مقاله نویس ترک. در رشتۀ ادبیات دانشگاه استانبول مشغول به تحصیل شد، اما قبل از فارغ التحصیل شدن انصراف داد. زبان فرانسه را نزد خود آموخت. در وزارت بازرگانی کار کرد. در مدارس متعددی درس داد. مدتی نیز در ادارۀ ترجمۀ نخست وزیری به مترجمی اشتغال داشت. ادبیات را با سرودن شعر آغاز کرد. خود را نویسندۀ تجربی می شمارد. طرفدار زبان ترکی ساده و از مخالفان زبان ترکی قدیمی و کلمات غیرترکی دخیل در آن است. ترجمه های وی نشانگر تسلط کامل او به زبان فرانسه و ادبیات غرب است و شاید به خاطر این تسلّط، با قواعد سنّتی نثر ترکی موافق نیست. جملات غیرمتعارف در آثار او فراوان است. از آثارش: آورده های روز؛ دفتر سیاه مشق؛ میان کلام؛ نامه هایی به خواننده ام.