ابگیری ابسیدین

دانشنامه آزاد فارسی

آبگیری ابسیدین. آبگیری اُبْسیدیَن (obsidian hydration-rim dating)
در باستان شناسی، روشی برای تعیین سندست ساخته های بشری از جنس شیشۀ آتشفشانیِاُبسیدین. مولکول های آب براثر نفوذ درونیاز روی سطوح مقطع جذب شده اند و درنتیجه، بخش های بیرونیِ قطعۀ ساخته شده از اُبسیدینبه کانیِ پرلیتتبدیل شده است. سنّ این قطعه را با اندازه گیری ضخامتِ لایۀ پرلیتی یا حاشیۀ آبگیریکه با آب ترکیب شده است، تعیین می کنند. فقط لایۀ نازکی به ضخامت یک مولکول آب روی سطح برای ادامۀ فرآیند لازم است که حتی در نواحیِ بیابانیِ مصر نیز یافت می شود. دما، نور خورشید، و ترکیبات شیمیایی متفاوت موجب تغییر در نرخ آبگیریاند. بنابراین، این روش باید با توالی گاه شناختیمعینی تنظیم شود تا سن یابی مطلقمیسّر شود. از این روش برای تعیین سنّ بسیاری از دوره ها استفاده کرده اند که عبارت اند از دورۀ آزتکها در مکزیک، دوران ماقبل سرامیکدر ژاپن (ح ۲۳۰۰۰پ م)، و جنگ های قبیله ای در جزایر ایسترقبل از ورود بازرگانان و هیئت هایِ مذهبی در ۱۷۲۲. روش تعیین سنّ با حاشیۀ آب گیریِ اُبسیدین از ۱۹۹۵ و براساسِ تحقیقات اروینگ فریدمندر سازمان زمین شناسیِ امریکاپایه گذاری شده است. انسان های اولیه در نواحی گوناگون دنیا، از نیوزیلند و اقیانوس_آرام تا آسیای_مرکزی و مدیترانه، از کانی ابسیدین برای ساخت ابزار و سلاح استفاده می کردند که با گسترش شبکه های پیچیدۀ بازرگانی و اهلی کردن حیوانات مقارن بود. نمونۀ آن، ناحیۀ کشاورزی کاتال هیوک، در جنوب آناتولی، متعلق به عصر نوسنگیاست.

پیشنهاد کاربران

بپرس