ابکانه

لغت نامه دهخدا

( آبکانه ) آبکانه. [ ن َ / ن ِ ] ( ص ، اِ ) بچه آدمی یا حیوان که سقط شود. جِهض. جهیض. مجهض. ملیص. زلیق. ملیط. مُملص. آفکانه. افکانه. فکانه. آپکانه. بچه از بار رفته.
- آبکانه کردن ؛ سقط کردن.

فرهنگ فارسی

( آبکانه ) ( اسم ) بچ. انسان یا حیوان که سقط شود آفکانه افکانه فکانه .
بچه آدمی یا حیوان که سقط شود

فرهنگ معین

( آبکانه ) (نِ ) (اِمر. ) نک آفگانه .

پیشنهاد کاربران

آبکانه در ریخت آفکانه
وآفکانه در ریخت آبکانه
کار برد داشته است.

بپرس