ابکار کلارا

دانشنامه آزاد فارسی

آبکار کلارا. آبْکار، کلارا (تهران ۱۲۹۴ـ۱۳۷۵ش)نگارگر ایرانی. در تذهیب، گره سازی، و نقاشی زیرلاکی مهارت داشت. در فضاسازی و ترکیب رنگ نگاره هایش توانا بود، و آثارش از لطافتی زنانه برخوردارند. مضامین آثارش را از ادبیات غنی فارسی برمی گرفت. تذهیب سفید با نقش بته جقه از آثار منحصر به فرد اوست. کلارا آبکار در خانواده ای از ارامنۀ جلفای اصفهان به دنیا آمد. در ۱۳۱۴ به مدرسۀ صنایع قدیمه (هنرستان عالی هنرهای ایرانی) راه یافت، و نزد استاد هادی تجویدی و علی درودی، نگارگری و تذهیب آموخت. از محضر استادانی همچون کریمی، مقیمی، و زاویه نیز سود جست. در ۱۳۶۷ اولین نمایشگاه آثارش در موزۀ هنرهای ملی ایران، تحسین بسیاری را برانگیخت. تابلوی حضرت یوسف و مجلس زلیخا (۱۳۵۲ش، نقاشی روی عاج) از آثار اوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس