آبراهامیان روبن. آبْراهامیان، روبن (۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)(Abrahamian, Rouben) خاورشناس ارمنستانی. در ۱۹۱۱ دورۀ دانشکدۀ زبان های شرقی دانشگاه پترزبورگ را به پایان برد. در ۱۹۲۵ با نوشتن پایان نامه ای با نام گویش های فارسی یهودیان اصفهان و همدان (پاریس، ۱۹۳۵) در رشتۀ زبان شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۰ در تفلیس و از ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۶ در ایران به تدریس پرداخت. سال ها استاد دانشکدۀ خاورشناسی دانشگاه ایروان و کارمند علمی پژوهشگاه زبان ارمنستان بود. از آثارش: فردوسی و شاهنامۀ او به ارمنی (۱۹۳۴)؛ کتاب آموزش زبان پهلوی به فارسی (تهران، ۱۹۳۷)؛ ترجمۀ رباعیات باباطاهر عریان همدانی به ارمنی (۱۹۳۰)؛ دین قدیم ارمنیان (۱۹۴۶)؛ ترجمۀ ارداویراف نامک به ارمنی (۱۹۵۸)؛ فرهنگ پهلوی ـ فارسی ـ ارمنی ـ روسی ـ انگلیسی (ایروان، ۱۹۶۵).
wikijoo: آبراهامیان،_روبن_(۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)