ابایف واسیلی

دانشنامه آزاد فارسی

آبایف واسیلی. آبایِف، واسیلی (۱۹۰۰ـ۲۰۰۰)(Abayev, Vasili)
خاورشناس گرجستانی. در ۱۹۲۵ در رشتۀ قوم شناسیو زبان شناسی ایرانی از دانشگاه پتروگراد دانشنامۀ لیسانس و در ۱۹۶۲ در رشتۀ زبان شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۵ استادیار دانشکدۀ زبان های ایرانی دانشگاه پتروگراد شد. از ۱۹۲۸ در دانشکدۀ زبان و افکار وابسته به فرهنگستان علوم شوروی در لنینگراد و از ۱۹۵۱ در دانشکدۀ زبان شناسی فرهنگستان علوم شوروی در مسکو درس داد و در ۱۹۶۹ به درجۀ استادی رسید. متخصص زبان های ایرانی باستان بود و تحقیقاتش نیز در زمینۀ زبان شناسی تطبیقی ـ عمومی و زبان های سکایی، آلانی و تأثیر آن ها بر زبان های اسلاوی بوده است. برای پژوهش هایش دربارۀ زبان آسی، به دریافت جایزۀ دولتی شوروی نایل آمد. از آثارش: تصحیح دورۀ متون زبان های ایرانی (لنینگراد، ۱۹۴۵)؛ حماسۀ نرت به زبان آسی (۱۹۴۲)؛ فرهنگ روسی ـ آسی (مسکو، ۱۹۵۰)؛ مبانی زبان شناسی ایرانی، زبان های ایران باستان (با همکاری)؛ اهمیت مناسبات منطقه ای در تاریخ زبان (۱۹۷۷)؛ خویشاوندی زبان های سکایی ـ اروپایی (مسکو، ۱۹۶۵)؛ فرهنگ ریشه شناسی ـ تاریخ زبان آسی (لنینگراد، ۱۹۷۸).

پیشنهاد کاربران

بپرس