اب در فقه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آب در فقه. آب ، ماده ای مرکب از هیدروژن و اکسیژن با فرمول شیمیاییِ H۲o که در شرایط عادی مایع، و خالصِ آن بی بو و بی مزه، و اندکِ آن بی رنگ است، ولی بسیارِ آن آبی به نظر می آید. آب در فقه شیعه بر دو قسم مطلق و مضاف است.
آب مطلق آبی است که بدون تقیید و اضافه (حتی اگر به صورت مضاف هم به کار رود) بتوان به آن آب گفت، مانند آب دریا ، آب چاه ، آب چشمه و جز آن که همه اینها به صورت مطلق «آب» اند.
← اقسام آب مطلق
آب مضاف آبی است که بدون تقیید و اضافه کردن آن به قیدی دیگر نتوان به آن آب گفت، مانند آب سیب و آب هندوانه ، و این خود سه قسم است: افشره چیزها (المُعْتَصَر من الاجسام) مانند آب سیب و آب انار ؛ آمیخته با چیزها (المُمْتَزَج بها) مانند شربت، دوغ و آب آمیخته به خاک و گِل بسیار؛ تبخیر شده چیزها، مانند گلاب و دیگر عرق ها چون عرق نعناع و جز آن.
احکام آب مضاف
آب در فقه اهل سنت برای پاک سازی نجاست و رفع حَدَث اصغر (وضوء) و رفع حدث اکبر (غسل جنابت ) است و دلیل آن کتاب و سنت است. خداوند می فرماید: وَیُنَزِّلُ عَلَیکُمْ مِنَ السَّمَاءِ ماءً لِیُطَهَّرَکُمْ بِهِ
انفال/سوره۸، آیه۱۱.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس