اباب

لغت نامه دهخدا

اباب. [ اَ ] ( ع مص ) آمادگی رفتن. ساز سفر. ساختن رفتن را و عزم کردن بر آن. ( تاج المصادر بیهقی ). آمادگی سفر کردن. آمادگی رفتن کردن. آماده سیر شدن. || مشتاق وطن گشتن.

اباب. [ اِ ] ( ع مص ، اِ ) اَباب.

اباب. [ اَ ]( ع اِ ) آب و آنچه نوشیده شود. || سراب.

اباب. [ اُ ] ( ع اِ ) عُباب. هین بزرگ. سیل عظیم. || موج دریا.

فرهنگ فارسی

سیل بزرگ موج دریا
( آب آب ) ( اسم ) ۱ - آبی که هر موجود از آن بوجود آید ۲ - ذات خدا هویت حق تعالی . خدا نفس الرحمن . ۳ - رحمت

پیشنهاد کاربران

آباآب
آبا = بالا = بابا بالا = پدر آسمانی آب = باران آسمانی

بپرس