خرد ناب

خرد ناب نام نوعی خرد است که کانت در کتابش با نام سنجش خرد ناب آن را بررسی کرده است.
Critique de la raison pure, Kant, Frammarion, 2 ème édition, 2001, Paris
خرد در فلسفه منبع شناخت انسان است ولی خرد ناب در فلسفهٔ کانت از قوهٔ درک یا فاهمه و نیز حسیّات جدا شده است.
در فلسفهٔ کانت خرد ناب هم حکم کننده است و هم حکم شونده. یعنی خرد ناب می تواند در مورد خودش حکم کند.
بحث دربارهٔ خرد ناب و نقش آن در شناخت متافیزیکی انسان در دیالکتیک ترافرازنده کانت است. کانت دربارهٔ خرد ناب جدا از فاهمه و حسیّات بحث کرده و دیالکتیک ترافرازندهٔ کانت مبحثی جدا از منطق ترافرازنده او و زیبایی شناسی ترافرازندهٔ (استتیک ترافرازندهٔ) او می باشد. ;کانت عقیده دارد روح (شخصیت) و کیهان و خدا فقط ایده های برای یکپارچه کردن مفاهیم ناب فاهمه هستند این ایده ها وجود (ماهیت) ندارند و تحت تأثیر رفلکس های ترافرازنده موجب یکپارچه کردن مفاهیم ناب فاهمه شده

سنجش خرد ناب یا نقد عقل محض (به آلمانی: Kritik der reinen Vernunft) یا نقد اول نخستین کتاب از سه گانهٔ فلسفه انتقادی از ایمانوئل کانت است که اولین بار در سال ۱۷۸۱ چاپ شد. این کتاب مهم ترین اثر کانت است و دربارهٔ ویژگی های عقل و توان آن در شناخت متافیزیک است.
کانت در این کتاب به بررسی و تقسیم بندی مقولات شناخت و نیز بررسیِ محسوسات، ادراک و عقل محض پرداخته است. او در این کتاب عقل، محسوسات و ادراک، و ویژگی های عقل محض در شناخت متافیزیکی را شرح داده است.