حفظ

[ویکی فقه] حفظ در دو معنا استعمال شده است.از حفظ به معنای نخست به مناسبت در بابهایی نظیر جهاد، ودیعه، اطعمه و اشربه و حدود سخن گفته اند.۱-مراقبت و نگهداری کردن از کسی یا چیزی.۲-به یاد سپردن.
حفظ به معنای نخست عبارت است از نگهداری و محافظت کردن از کسی یا چیزی به منظور دفاع از آن یا جلوگیری از وارد آمدن آسیب به آن.
احکام حفظ به معنای نخست
حکم حفظ و نیز چگونگی آن بر حسب متعلق حفظ، از قبیل جان، آبرو، مال و امانت، متفاوت است.
← حفظ جان
← احکام حفظ به معنای دوم
...

[ویکی الکتاب] معنی حَفِظَ: حفظ کرده(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی ﭐحْفَظُواْ: حفظ کنید
معنی رِعَایَتِهَا: حفظ آن - رعایت آن
معنی تَتَّقُونَ: می پرهیزید - خود را حفظ می کنید
معنی لَا یَتَّقُونَ: نمی پرهیزند - خود را حفظ نمی کنند
معنی وَقَانَا: ما را حفظ کرد - ما را نگه داشت
معنی وَقَاهُ: او را حفظ کرد - او را نگه داشت
معنی وَقَاهُمْ: آنان را حفظ کرد - آنان را نگه داشت
معنی یَعْصِمُکُم: شما را نگه می دارد - شما را حفظ می کند
معنی ﭐعْتَصِمُواْ: چنگ زنید-خود را حفظ کنید
معنی ﭐسْتُحْفِظُواْ: ازآنان خواسته شده بود حفظ کنند(با جدیت)
تکرار در قرآن: ۴۴(بار)
نگاهداری. مراقبت. هیچ کس نیست مگر بر او نگهبانی هست حفیظ: به معنی حافظ و مبالغه است . * برای انسان از پس و پیش تعقیب کنندگانی هست او را از امر خدا حفظ می‏کنند. ظاهراً مراد از «امر اللّه» تصادفات و بلاها است اگر از معقبات مراد ملائکه باشد قهراً به اعتبار جماعت است و تأنیث لقطی است یعنی جماعت معقّبات در «تلو» گذشت که صفت ملائکه با الف و تا جمع بسته نمی‏شود . با توجّه به آیه قبل که حاکی از علم و اطلاع خدا از اعمال بندگان است می‏شود گفت که این تعقیب کنندگان نویسندگان اعمال و در عین حال حافظ انسان اند نظیر آیه . * ممکن است مراد از «رسلنا» همان «حفظة» بوده باشند در این صورت با ملاحظه آیه «وَاِنَّ عَلَیْکُمْ لَحافِظینَ...»که گذشت معنی و هم کاتب‏اند و هم آنها هستند که وقت رسیدن مرگ، انسان را قبض می‏کنند. و این منافی «یَتَوّفاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ»نیست زیرا خدا توفّی را هم به خود و هم به رسل و هم به ملک الموت داده است مثل خدا باغ را آبیاری کرد، من کردم، باغبان کرد.