بابک

وکار بود وبازبان شمشیر حق خواهانه صحبت می کرد ومثل افشین که لازم نیست بدانیم به چه زبانی صحبت می کرد واهل کجا بود، خیانت کار وخود فروش نبود. باید دست اهالی کلیبر را بوسید که بعد از1200 سال هنوز قلعه را برای دیدن جهانیان نگه داری کرده اند. یاشاسین انسانلیق. زنده باد انسانیت. بژی انسانیت. احلاٌیا ایها الانسان. و به انگلیسی و المانی و به کلیه زبانهای دنیا یاشاسین انسانلیق.

معتصم از همین نیروها برای سرکوب قیام های ایرانی از جمله بابک استفاده کرد و در سرکوب بابک این نیروها نقش مستقیم داشتند. در این زمان مهاجرت های گسترده ایی به مناطق خاورمیانه ( ازجمله آذربایجان ) این نیروها انجام شد.
ناگفته نمونه که بخش هایی از ماوراءالنهر ( فرارود ) به وسیله مردمان سغد از دیرباز تا کنون تحت تاثیر فرهنگ و زبان ایرانی قرار داشتند و وامدار تمدن کاملا ایرانی سغدی هستن. امروزه هم ما میبینیم که بخش های بسیاری از این مناطق ( بخش های تمدن خیز و اصیل این مناطق ) به زبان پارسی سخن می گن مانند شهر های سمرقند، بخارا، تاجیکستان، که همه بخشی از خراسان بزرگ به حساب می اومدن، اگر چه چهره هایی شبیه به آسیای میانه دارند!
کافی است در گوگل بزنید ( زبان فارسی در ازبکستان ) تا حتی در این زمینه هم متوجه حقایق زیادی درباره فاشیسم و دزدی تمدنی بشین. . .

مفهوم آذربایجان، یک مفهوم مجرد است. فقط در دوران فعلی ما است که اکثریت قومی در آذربایجان از ترکها تشکیل شده است. اگر این موضوع را در نظر بگیریم و به گذشته بر گردیم بابک خرمدین ترک نبود. هر چند به تاریخ سرزمینی آذربایجان ارتباط دارد اما به هویت و تبار ترکی ارتباطی ندارد.
بابک معرب نام ایرانی پاپک است. بابک به معنی پدر است و نام نیای ساسانیان بوده است. به گفته ریچارد فرای معادل نام بابک ( نیای ساسانیان ) در پارسی میانه �پاپک� و �پابگ� است.
جالب آن که بیگانه پرستان پان ترکیست حتا ایرانی بودن نام بابک را نیز برنتافته و آن را تبدیل به �بای بک� کرده اند. در حال یکه چنین نامی در هیچ متنی دیده نشده است و دوم این که �بای� و �بک� هر دو از یک ریشه هستند و تاکنون دیده نشده است که یک نام مرکب از دو واژه ی هم معنی پیاپی باشد. از سوی دیگر، واژگان �بای� و �بایرام� و �بک� همگی ریشه ی سغدی - ایرانی ( یعنی از گرو ه زبان های ایرانی شرقی ) دارند که به زبان های آلتایی وارد گشته است. نام بابک به آشکارا ایرانی است و نام بنیانگذار سلسله ی ساسانی نیز بوده است. این نام در گلستان سعدی و ویس و رامین و در شاهنامه پنجاه بار آمده است ولی حتا یک بار نیز چنین نامی در متون ترکی دیده و یافته نشده است.
در تمامی منابع نام بابک یافت می شود، اما مسعودی نام او را حسن ذکر کرده است. مورخین ارمنی بابک خرمدین را گاهی �باب�، گاهی �بابن� و گاهی �بابک� ضبط کرده اند. بنابر برخی روایات پدر بابک مرد مسلمانی بود به نام عبدالله یا عامر بن عبدالله یا عامر بن احد از شهر مدائن که روغن فروشی می کرد؛ و مادرش زنی تک چشم بود که �ماه رو� نام داشت و از اهالی آذربایجان بود. نام اصلی که بر بابک ( در دوران تولد ) گذاشته شده بود، حسن بود؛ و برادران بابک، عبدالله و معاویه ( به گزارش طبری ) و اسحاق ( در فرق بین الفرق بغدادی ) بودند که نشان می دهد که نام های آن ها اسلامی بود. به اعتقاد کرون، حسن هنگام ورود به دژ بذ، نام بابک را بر خود برگزید. چرا که بابک یا پاپک به معنی پدر است و نام نیای ساسانیان نیز بوده است ( به منظور باز پس گیری ایران ساسانی از اعراب )
Yūsofī, Ḡ - Ḥ ( 2000 ) . "BĀBAK ḴORRAMI". Encyclop�dia Iranica. ۳. Bibliotheca Persica Press. p. ۲۹۹–۳۰۶. ISBN 0 - 933273
Crone, Patricia ( 2012 ) . The Nativist Prophets of Early Islamic Iran. Cambridge: cambridge university press. ISBN 978 - 1 - 107 - 01879 - 2.
اینم خطاب به اون دوستی که گفت معتصم عباسی ترک نبوده
ابواسحاق معتصم ( خلیفه عباسی ) به سال ۱۷۸ هجری تولد یافت مادرش کنیزکی ترک بود مارده نام . محمد یا ابراهیم نامیده شد و از علم و ادب بی بهره بود. به دوران مأمون ولایت شام و مصر داشت و مأمون به هنگام مرگ از فرزند خویش عباس که به نزد سپاهیان بسیار محبوب بود، چشم پوشید و خلافت را بدو داد که در معتصم قوت و لیاقت کافی برای حفظ دولت عباسی می دید.
دوران معتصم ٬دوران تسلط ترکان بر دستگاه عباسی بود. معتصم که مادرش ترک بود ترجیح داد به جای یاری جستن از ایرانیان یا عرب ها، نیروی سومی را وارد کارزار کند. جنگ داخلی میان امین و مأمون ثابت کرد که خلیفه نیاز به نیروی مسلحی دارد که کاملاً نسبت به او وفادار و از اختلاف های دینی بر کنار باشد. به همین جهت بود که معتصم، حتی در زمان مأمون لشکری چهار هزارنفره از ترکان تشکیل داد و پس از آن که به خلافت رسید، شمار این غلامان افزایش یافت. در میان آنان علاوه بر غلامانی که در ماوراءالنهر خریداری شده بودند و به مهارت در سواری و تیراندازی شهرت داشتند، گروهی از اسلاوها �صقلابیان� و حتی بربرها نیز به چشم می خوردند.
سید احمدرضا٬خضری. تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه. تهران. انتشارات سمت ۱۳۷۸

بک دراستان لرستان پسوندبعضی از اسامهای پسرانه است که فکرکنم به معنی شجاع می باشدمثل: امیربک - علی بک - عطابک - اتابک - سهیل بک - خلیل بک - بختانبک و. . . البته فامیلی اتابکی هم رواج دارد ولی من متاسفانه معنی دقیق بک را نمیدانم . اتابکان نام سلسله پادشاهی درلرستان است که از قوم لربوده اند.

به دلیل اینکه اتراک در قرن هفتم هجری بعد از کشتار مردم ایران در آن محل ساکن شدند به مرور به دلیل نداشتن هویت در آن منطقه دست به جعل هایی زدند که یکی از آنها همین بابک خرم دین بوده است که نه نامش نه القابش هیچ کدام ترکی نیستند البته انها دست به جعل شدنشان هم عالیست چون بابک را با تفسیری که در هیچ دکانی پیدا نمی شود بای بک تفسیر می کنند که خوب هیچ کتاب و صحفی برای آن به صورت تاریخی وجود ندارد

دهن که کجا این اسم بای بک بوده در کدوم کتاب نوشته بای بک بوده قهرمان سازی برای اقوام در ایران متاسفنه از طریق پانها تمامی نداره

***************
قشقایی ها زمان کریم خان لر زند از ازبکستان آمدن
و ترک هستند

داره. . . ایران همواره کشور هفت ملت بوده همیشه کشوری با هفت قومیت بوده. . . مشکلتون چیه که نمی پذیرید و فکر میکنید که مستقلا باید تاریخ مجزا داشته باشید؟!!!

است که در زبان پارسی پهلوی کاربری داشته است که پس از یورش اعراب، به "ه" دگرگونی یافته است. از این روی، دارای چیم ( معنی ) "کوچک" نیست و بابک دارای چیم پدر کوچک یا پدرجان هم نیست و این پندارها نادرست می باشند. در زبان پارسی پهلوی، از پسوند " - یزَگ" برای کوچک کردن نام بهره گرفته می شده است، مانند کَن که به دختر یا زن بزرگ گفته می شده است و کَنیزَگ که به دخترک یا دختر کوچک گفته می شد ( و نه به چاکر ماده ای که اعراب برای بهره کشی از زنان و دختران جوان ایران، آنان را گرفتار نمودند و ما امروزه از این واژه درمی یابیم ) . مایه شوربختی است که بیشتر مردم، ایز ( حتّی ) آنان که به این نام ها و واژگان زبان میهنشان کنشپذیری دارند، همچنان بی هیچ بررسی و اندیشه بر اندیشه و سخن خویش پافشاری می نمایند. هم میهنان، اگر خود را نشناسیم، دشمنان بهره ها از هستی ما و کودکانمان خواهند برد. پس، دستکم واپسین پند پیر فرزانه را به یاد بیاوریم که با دسته چوبهای نازک نشان داد که توانمندی در با هم بودن و یکپارچگی است، نه در تک تک ما، هر چند که به خودمان بنازیم. یک پزشک برای خواباندن گرسنگی به کار یک نانوا نیاز دارد و یک نانوا برای تندرستی خود و خانواده اش به یک پزشک. همه ما ایرانیان در جای جای آن از کویر تا جنگل و از دشت تا کوه به هم نیاز داریم و همه دوست ما هستند همان نانوایی که دوست ماست. نفرین بر دهانی که بی هنگام باز شود و بر چشمی که نابهنگام بسته شود. این پند خروس ( نماد هشیاری ما ایرانیان ) رسته از دهان روباه پیر ( نماد انگلستان ) را فراموش نکنیم که گرگ ( روسیه ) هم هست.