اروغ

[ویکی فقه] آروغ. آروغ یا باد گلو -که در زبان عربی به آن تجشّؤ می گویند- به باد معده برآمده از گلو اطلاق می شود و به مناسبت از این عنوان در بابهای صلات، صوم و اطعمه و اشربه سخن گفته شده است.
آروغ باد معده ای است که از راه انتهای گلو خارج می شود.
آروغ در حدیث نبوی
در حدیث نبوی صلّی اللّه علیه و آله آمده است: آروغ از نعمت های الهی است؛ آنگاه که یکی از شما آروغ زد، حمد خدا را گوید.
حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۲۴۷.
بنا بر قول برخی از فقهاء، آروغ زدن در نماز کراهت دارد.
حلی، حسن بن یوسف، مختلف الشیعة، ج۲، ص۱۹۰.
...