پاخره

لغت نامه دهخدا

پاخره. [ خ َ رَ / رِ / خ ِ رَ / رَ ] ( اِ مرکب ) صفه و نشیمنی که پیش در خانه سازند. ( برهان ). سکوی در خانه.

(خَ یا خِ رِ ) ( اِ. ) سکویی که کنارِ درِ خانه برای نشستن درست می کردند.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید