نام پدر ( به انگلیسی: Name of the Father ) و ( به فرانسوی: nom du père ) مفهومی است که ژاک لاکان ( ۱۳ آوریل ۱۹۰۱–۹ سپتامبر ۱۹۸۱ ) پزشک، فیلسوف و روانکاو فرانسوی در سمینارش روان ها ( ۱۹۵۵–۱۹۵۶ ) برای پوشش نقش پدر در نظم نمادین توسعه داد.
لاکان با صداهای مشابه فرانسوی le nom du père ( نام پدر ) ، le non du père ( شماره پدر ) و les non - dupes errent ( غیر فریبکاران اشتباه می کنند ) تا با دو جمله اول بر وظایف تشریعی و بازدارنده پدر تأکید شود و با جمله آخر تأکید کنیم کسانی که نمی گذارند در فریب نمادین / تخیلی گرفتار شوند و همچنان چشمان خود را باور می کنند، بیشترین اشتباه را دارند. [ ۱]
مفهوم لاکان برگرفته از اصطلاح پدر اسطوره ای از کتاب توتم و تابو اثر زیگموند فروید ( ۶ می ۱۸۵۶–۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ ) عصب شناس اتریشی و بنیانگذار دانش روانکاوی است. [ ۲] و توسط او به عنوان یک حرکت استراتژیک در مخالفت با آن چیزی استفاده شد که به عنوان تأکید بیش از حد نظریه رابطه اشیاء بر رابطه انحصاری فرد و مادرش به عنوان یک جفت دوگانه می دانست. [ ۳]
لاکان به جای آن بر اهمیت شخص ثالث در عقده ادیپ تأکید کرد – چیزی که او آن را مکانی که او برای نام پدر در انتشار قانون می گذارد نامید. [ ۴] او این را عنصری حیاتی در کمک به هر یک از اعضای جدید نژاد بشر می دانست تا از یک رابطه انحصاری و اولیه با مادر به تعامل گسترده تر با بیرون و جهان فرهنگی – نظم نمادین – حرکت کند.
آنتونی استیونز، تحلیلگر یونگی، به طور مشابه استدلال کرده است که به طور سنتی، جهت گیری پدر گریز از مرکز است، به عنوان مثال، به سمت جهان خارج… او مسئولیت اصلی برای تسهیل گذار از خانه به جامعه است. [ ۵] به همین ترتیب، درمانگر خانواده رابین اسکاینر پدر ( یا پدر ) را نقش اساسی در این فرایند بازی می کند. کودک باید ببیند که مامان خدا نیست به عنوان اولین قدم برای دیدن اینکه پدر خدا نیست، و اینکه… او نیز بخشی از چیز بزرگتر است. [ ۶]
برای لاکان، این زمینه بزرگ تر را می توان به عنوان «زنجیره ای از گفتمان… که در آن کل خانواده، کل محور، کل اردوگاه، کل یک ملت یا نیمی از جهان گرفتار می شوند» دیده شود. [ ۷] درونی سازی نام پدر با درگذشت عقده ادیپ مشارکت لاکان در آن زنجیره وسیع تر گفتمان را تضمین می کرد و برای او عنصر اساسی سلامت عقل انسانی بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلاکان با صداهای مشابه فرانسوی le nom du père ( نام پدر ) ، le non du père ( شماره پدر ) و les non - dupes errent ( غیر فریبکاران اشتباه می کنند ) تا با دو جمله اول بر وظایف تشریعی و بازدارنده پدر تأکید شود و با جمله آخر تأکید کنیم کسانی که نمی گذارند در فریب نمادین / تخیلی گرفتار شوند و همچنان چشمان خود را باور می کنند، بیشترین اشتباه را دارند. [ ۱]
مفهوم لاکان برگرفته از اصطلاح پدر اسطوره ای از کتاب توتم و تابو اثر زیگموند فروید ( ۶ می ۱۸۵۶–۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ ) عصب شناس اتریشی و بنیانگذار دانش روانکاوی است. [ ۲] و توسط او به عنوان یک حرکت استراتژیک در مخالفت با آن چیزی استفاده شد که به عنوان تأکید بیش از حد نظریه رابطه اشیاء بر رابطه انحصاری فرد و مادرش به عنوان یک جفت دوگانه می دانست. [ ۳]
لاکان به جای آن بر اهمیت شخص ثالث در عقده ادیپ تأکید کرد – چیزی که او آن را مکانی که او برای نام پدر در انتشار قانون می گذارد نامید. [ ۴] او این را عنصری حیاتی در کمک به هر یک از اعضای جدید نژاد بشر می دانست تا از یک رابطه انحصاری و اولیه با مادر به تعامل گسترده تر با بیرون و جهان فرهنگی – نظم نمادین – حرکت کند.
آنتونی استیونز، تحلیلگر یونگی، به طور مشابه استدلال کرده است که به طور سنتی، جهت گیری پدر گریز از مرکز است، به عنوان مثال، به سمت جهان خارج… او مسئولیت اصلی برای تسهیل گذار از خانه به جامعه است. [ ۵] به همین ترتیب، درمانگر خانواده رابین اسکاینر پدر ( یا پدر ) را نقش اساسی در این فرایند بازی می کند. کودک باید ببیند که مامان خدا نیست به عنوان اولین قدم برای دیدن اینکه پدر خدا نیست، و اینکه… او نیز بخشی از چیز بزرگتر است. [ ۶]
برای لاکان، این زمینه بزرگ تر را می توان به عنوان «زنجیره ای از گفتمان… که در آن کل خانواده، کل محور، کل اردوگاه، کل یک ملت یا نیمی از جهان گرفتار می شوند» دیده شود. [ ۷] درونی سازی نام پدر با درگذشت عقده ادیپ مشارکت لاکان در آن زنجیره وسیع تر گفتمان را تضمین می کرد و برای او عنصر اساسی سلامت عقل انسانی بود.
wiki: نام پدر