علفزار

سبزه زار[ ۱] [ ۲] ( به انگلیسی: Grassland ) یا علفزار[ ۳] ( به انگلیسی: Herbland ) به زمینی گفته می شود که از گیاهان خانواده گندمیان پوشیده شده است؛ اگرچه گیاهان خانواده جگنیان و سازوئیان نیز می تواند در آن آمیخته باشد. علفزارها در بیشتر مناطق زمین به غیر از جنوبگان پراکنده اند.

علفزار (فیلم ۱۹۷۹). علفزار ( انگلیسی: The Meadow ) فیلمی به کارگردانی برادران تاویانی است که در سال ۱۹۷۹ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به میکله پلاچیدو، ایزابلا روسلینی و جولیو بروگی اشاره کرد.

علفزار (grasslands)
نواحی ای که خشک تر از آن است که در آن جنگل بروید و مرطوب تر از آن است که به بیابان تبدیل شود. اکثر علفزارهای طبیعی نواحی معتدل (سبزه زارها، استپ ها، مرغزارها) در درونۀ قاره ها یافت می شوند. عمدتاً در تمام علفزارهای نواحی معتدل، تا همین اواخر، جانوران بزرگ به نحو فشرده ای می چریدند (زمانی بیش از ۶۰میلیون رأس گاو کوهان دار وحشی در جلگه های امریکای شمالی پرسه می زدند). زمستان های علفزارها سرد یا ملایم و تابستان های آن بسیار گرم است، که همین امر علفزارها را مستعد آتش سوزی می کند. علفزارهای معتدل دارای بارورترین خاک های جهان هستند، و نواحی وسیعی از آن به زمین های کشاورزی تبدیل شده است. برای درک اکولوژی علفزارها، بین علفزارهای طبیعی، نیمه طبیعی و انسان ساخته تمایز قائل می شویم. علفزارهای طبیعی از طریق تأثیر متقابل اقلیم، عوامل خاک، چرا و حریق شکل گرفته اند و کماکان حفظ می شوند. علفزارهای نیمه طبیعی را انسان ها به وجود آوردند و تغییر دادند، اما بذر این گیاهان افشانده نشده است. علفزارهای حاصل از پاک سازی بیشه ها و درختزارها در اروپای غربی نمونۀ خوبی از این نمونه هاست؛ اگر این نواحی به حال خود رها می شدند، به وضعیت جنگلی و درختزاری برمی گشتند. به این ترتیب، گیاهانی که اکنون با علفزار نیمه طبیعی پیوند دارند، قبل از آن که آدمی زیستگاهشان را ایجاد کند، در کجا حیات داشتند؟ تعداد کمی از کانون های علفزار طبیعی در عرض های جغرافیایی بالا، یا در خاک های تُنُک یا نابارور وجود داشت، در حالی که سایر گونه ها احتمالاً در فواصل و شکاف های داخل درختزارها، رشد می کردند. برخی علفزارهای نیمه طبیعی دارای گیاهانی (مجموعه گیاهی) بسیار متنوع اند و بنابراین از ارزش حفاظتی بالایی برخوردارند و به طور فعال تحت کنترل قرار دارند تا از تبدیل آن به درختزار و آسیب رسیدن به تنوع گیاهی یاد شده، جلوگیری شود. اکثریت وسیع زیست تودۀ گیاهی، قارچی و بی مهره در علفزارهای مناطق معتدل، زیرزمینی است. در این جا، تودۀ فشردۀ ریشه ها را قارچ های هم زی می پوشانند، و همراه یکدیگر شبکۀ هم زیستی قارچ را با ریشۀ گیاه تشکیل می دهند. این روند منبع غذایی غنی ای برای تعداد بی شماری از بی مهرگان فراهم می آورد.