داسخاله

لغت نامه دهخدا

داسخاله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) جاخشوک. داستخاله. داستگاله. داستغاله. داسغاله. داسکاله. داسگاله. به معنی داس کوچک است که بدان علف و تره بُرند. داس کوچک باغبانان. ( برهان ). داس کوچک که بدان سبزه و تره درو کنند و درخت تاک و امثال آن بپیرایند. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی ) :
بمنجنیق بلا پشت عیش من بشکست
بداسخاله غم کشت عمر من بدرود.
جمال الدین عبدالرزاق.
|| عصای سرکج. ( برهان ).

فرهنگ عمید

=داسگاله

پیشنهاد کاربران

بپرس