[ویکی فقه] بِئرالسَّبْع (در عهد عتیق: بئر شَبَع)، نام شهر و ناحیه ای در استان غزۀ فلسطین می باشد، مرکز شهرستان بئرالسبع در نَقَب شمالی است.
بئر السبع یا بیرشبا به گزارش عهد عتیق به ایام حضرت ابراهیم (علیه السّلام) باز می گردد. و در دورۀ اسلامی نیز به همین نام معروف بوده است. در کشفیات پرو، آثاری از زندگی غارنشینی در آن جا به دست آمده است کنعانیان در این منطقه ساکن بوده اند و احتمالاً به دلیل وجود هفت چاه قدیمی، این نام را به شهر خود داده اند.بنابر آنچه در عهد عتیق آمده، بئرشبع در جنوبی ترین قسمت فلسطین، و دان در شمالی ترین قسمت آن بوده، و عبارتِ «از دان تا بئرشَبَع» به مفهوم سراسر فلسطین به کار رفته است. نیز آمده است که چاه یا چاه های آن را حضرت ابراهیم (علیه السلام) به دست خود حفر کرد و در آن جا با، اَبیمَلَک، فرمانروای فلسطینیان، پیمان بست و ازاین رو آن جا را بئرشَبَع (چاه سوگند) نامید. محل بئرشبع در کتاب مقدس، در تل السبع بوده است.
ناحیه بئرالسبع
این ناحیه سرزمینی است مثلثی شکل واقع در جنوب فلسطین میان ساحل دریای مدیترانه و غزه در غرب، اردن در شرق، صحرای تقب در جنوب و ارتفاعات الخلیل در شمال که همراه با اردن و چالۀ بحرالمیت در عصر میوسن و پلایستوسن پدید آمده است (برای ویژگی های زمین شناسی، رجوع کنید به اینجا؛ ) این شهر در ۷۵ کیلومتری مشرق آن بحرالمیت و در ۸۵ کیلومتری مغرب آن دریای مدیترانه قرار دارد. آب و هوای شهر شبه بیابانی است. بئرشبع، در آغاز عصر مفرغ مسکونی شد.چند رودخانۀ دائمی و فصلی در این ناحیه جریان دارد که برخی به رود غزه و از آن جا به مدیترانه، و بعضی به بحرالمیت می ریزند. قدیمی ترین ساکنان این ناحیه کنعانیان بودند که بعدها آموریان، مدینیان و آدومیان نیز به آن ها پیوستند. هکسوس در سدۀ ۱۷ق م، برای فتح شام از ساکنان این شهر یاری گرفت. در همین روزگاران موقعیت خاص این ناحیه که بر سر راه تجارتی قبایل و اقوام سامی واقع بود، عامل مهم شکوفایی آن گردید به ویژه در دورۀ نبطیان، بئرالسبع رونقی خاص یافت، اما در سدۀ ۳م با تغییر راه های بازرگانی، این ناحیه از رونق افتاد. در عصر عثمانیان از ۱۹۰۰م این ناحیه که مرکزش نیز بئرالسبع نام داشت، یکی از شهرستان های استان غزه به شمار می رفت. در ۱۳۲۷ش/۱۹۴۸م به رغم دفاع ساکنان بئرالسبع و مقابلۀ نیروهای عرب، این شهرستان به دست اسرائیلی ها افتاد و اینان از آن پس به تاسیس آبادی های یهودی نشین در اینجا دست زدند و کوشیدند قابل ساکن یا کوچندۀ در بئرالسبع را (که در حیات سیاس و اقتصادی آن نقش مهمی داشتند) بیرون برانند، یا محدود سازند.
← اهمیت منطقه بئرالسبع
جمعیت ناحیۀ بئرالسبع در ۱۳۱۰ش/۱۹۳۱م، ۰۸۲‘۵۱ نفر بود که ۹۸۱‘۴۷ نفر آنان کوچ رو و مسلمان بودند. در اواخر سلطۀ انگلیس شمار ساکنان این ناحیه به حدود ۱۰۰هزار نفر رسید که در ۹۳۴‘۹۱ نفر از آن ها را بومیان تشکیل می دادند. در ۱۹۴۸م این رقم به ۷۰۰‘۵۳ نفر کاهش یافت و پس از آن، جمعیت یهودی ناحیه روی به افزایش نهاد.
فعالیت کشاورزی-
...
بئر السبع یا بیرشبا به گزارش عهد عتیق به ایام حضرت ابراهیم (علیه السّلام) باز می گردد. و در دورۀ اسلامی نیز به همین نام معروف بوده است. در کشفیات پرو، آثاری از زندگی غارنشینی در آن جا به دست آمده است کنعانیان در این منطقه ساکن بوده اند و احتمالاً به دلیل وجود هفت چاه قدیمی، این نام را به شهر خود داده اند.بنابر آنچه در عهد عتیق آمده، بئرشبع در جنوبی ترین قسمت فلسطین، و دان در شمالی ترین قسمت آن بوده، و عبارتِ «از دان تا بئرشَبَع» به مفهوم سراسر فلسطین به کار رفته است. نیز آمده است که چاه یا چاه های آن را حضرت ابراهیم (علیه السلام) به دست خود حفر کرد و در آن جا با، اَبیمَلَک، فرمانروای فلسطینیان، پیمان بست و ازاین رو آن جا را بئرشَبَع (چاه سوگند) نامید. محل بئرشبع در کتاب مقدس، در تل السبع بوده است.
ناحیه بئرالسبع
این ناحیه سرزمینی است مثلثی شکل واقع در جنوب فلسطین میان ساحل دریای مدیترانه و غزه در غرب، اردن در شرق، صحرای تقب در جنوب و ارتفاعات الخلیل در شمال که همراه با اردن و چالۀ بحرالمیت در عصر میوسن و پلایستوسن پدید آمده است (برای ویژگی های زمین شناسی، رجوع کنید به اینجا؛ ) این شهر در ۷۵ کیلومتری مشرق آن بحرالمیت و در ۸۵ کیلومتری مغرب آن دریای مدیترانه قرار دارد. آب و هوای شهر شبه بیابانی است. بئرشبع، در آغاز عصر مفرغ مسکونی شد.چند رودخانۀ دائمی و فصلی در این ناحیه جریان دارد که برخی به رود غزه و از آن جا به مدیترانه، و بعضی به بحرالمیت می ریزند. قدیمی ترین ساکنان این ناحیه کنعانیان بودند که بعدها آموریان، مدینیان و آدومیان نیز به آن ها پیوستند. هکسوس در سدۀ ۱۷ق م، برای فتح شام از ساکنان این شهر یاری گرفت. در همین روزگاران موقعیت خاص این ناحیه که بر سر راه تجارتی قبایل و اقوام سامی واقع بود، عامل مهم شکوفایی آن گردید به ویژه در دورۀ نبطیان، بئرالسبع رونقی خاص یافت، اما در سدۀ ۳م با تغییر راه های بازرگانی، این ناحیه از رونق افتاد. در عصر عثمانیان از ۱۹۰۰م این ناحیه که مرکزش نیز بئرالسبع نام داشت، یکی از شهرستان های استان غزه به شمار می رفت. در ۱۳۲۷ش/۱۹۴۸م به رغم دفاع ساکنان بئرالسبع و مقابلۀ نیروهای عرب، این شهرستان به دست اسرائیلی ها افتاد و اینان از آن پس به تاسیس آبادی های یهودی نشین در اینجا دست زدند و کوشیدند قابل ساکن یا کوچندۀ در بئرالسبع را (که در حیات سیاس و اقتصادی آن نقش مهمی داشتند) بیرون برانند، یا محدود سازند.
← اهمیت منطقه بئرالسبع
جمعیت ناحیۀ بئرالسبع در ۱۳۱۰ش/۱۹۳۱م، ۰۸۲‘۵۱ نفر بود که ۹۸۱‘۴۷ نفر آنان کوچ رو و مسلمان بودند. در اواخر سلطۀ انگلیس شمار ساکنان این ناحیه به حدود ۱۰۰هزار نفر رسید که در ۹۳۴‘۹۱ نفر از آن ها را بومیان تشکیل می دادند. در ۱۹۴۸م این رقم به ۷۰۰‘۵۳ نفر کاهش یافت و پس از آن، جمعیت یهودی ناحیه روی به افزایش نهاد.
فعالیت کشاورزی-
...
wikifeqh: بئرشبع