ا ت ا هوفمان

ا• ت• آ• هوفمان. ارنست تئودور آمادئوس هوفمان ( به آلمانی: Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann ) ( زاده ۱۷۷۶ – درگذشته ۱۸۲۲ ) ، نویسنده رمانتیک سبک فانتزی و وحشت گوتیک، حقوقدان، آهنگساز، منتقد موسیقی و هنرمند آلمانی بود. قصه های او بنیان اپرای قصه های هافمن اثر ژاک افنباخ است، که در آن هافمن ( بصورت کاملا داستانی ) به عنوان قهرمان ظاهر می شود. او همچنین مولف رمان فندق شکن و شاه موشان است، که پیوتر ایلیچ چایکوفسکی باله فندق شکن را بر اساس آن ساخته است. باله کوپلیا بر اساس دو داستان دیگر از هافمن نوشته شده و همچنین شومان اثر کریسلریانا بر اساس شخصیت یوهانس کریسلر در آثار هافمن تصنیف کرده است.
قصه های هافمن به شدت بروی ادبیات قرن نوزدهم تاثیر گذاشت، و او یکی از مولفین اصلی جریان رمانتیک است.
اجداد هوفمن هم مادری و هم پدری حقوقدان بودند. پدرش کریستوف لودویگ هوفمن ( 97 - 1736 ) یک وکیل دادگستری در کونیگزبرگ پروس ( اکنون کالینینگراد روسیه ) و همچنین یک شاعر و موسیقی دان آماتور که ویولا دا گامبا می نواخت. در سال 1767 با دختر عمویش لوویسا آلبرتینا دوئفر ( 1748 - 1796 ) ازدواج کرد.
هنگامی که والدینش در سال 1778 از هم جدا شدند پدرش به همراه پسر بزرگش یوهان لودویگ هوفمن ( 1768 - 1822 ) به اینستربورگ ( اکنون چرنیاخوفسک ) رفت در حالی که مادر هوفمن در کونیگزبرگ با بستگانش ماند: دو خاله/یوهانا سوفی دوئرفر ( 1804 - 1834 ) و شارلوت ویلهلمین دورفر. ( 1754 - 79 ) و برادرشان اتو ویلهلم دوئرفر ( 1741 - 1811 ) که همگی ازدواج نکرده بودند.
خانواده تحت سلطه عمو ( که ارنست در نمایشنامه ای با حروف اول او < اوه> به او لقب < اوه> داده بودند ) پرهیزگار و ناسازگار بود. هوفمن از اینکه پدرش جدا شد پشیمان بود. با این حال او محبت زیادی خاله هایش را بع یاد می آورد به ویژه از خاله های کوچک تر/ شارلوت که به او لقب < خاله پاهای کوچک> داده بود. اگرچه او تنها سه سال داشت که درگذشت اما خاطره او گرامی داشت.
بین سال های 1781 و 1792 در مدرسه لوتری یا بورگشول تحصیل کرد جایی که در کلاسیک پیشرفت داشت. او ظراحی را توسط یکی از کنترپوان توسط یک ارگ نواز لهستانی به نام پدبلیسکی که قرار بود نمونه اولیه آبراهام لیسکوت در کیتر مور باشد/ آموخت. با این حال محیط استانی برای پیشرفت فنی مساعد نبود و علی رغم استعداد های چند جانبه اش او هم نسبت به فرم های کلاسیک و هم از ایده های هنری جدیدی که در آلمان در حال توسعه بود بی اطلاع ماند با این حال او شیلر/ گوته/ سوئیفت/ استرن / روسو و ژان پل را خوانده بود و بخشی از رمان وشته بود.